Πλησιάζοντας το χιαστί

Το βήμα για την «8άδα» του Ευρωμπάσκετ έγινε χθες από την Εθνική μας και πλέον αρχίζουμε να πλησιάζουμε το πολύ σημαντικό ματς στα χιαστί, τον νοκ άουτ προημιτελικό.

Αντιληφθήκαμε στο παιχνίδι με την Γερμανία, ότι ο βαθμός δυσκολίας των αγώνων είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της α’ φάσης.

Η Γερμανία αν και προηγήθηκε όλη κι όλη μια φορά, στην αρχή του αγώνα με 12-10, ήταν μια ιδιαίτερα σκληρή ομάδα, δεν επέτρεψε στην Εθνική μας να εξασφαλίσει νωρίτερα τη νίκη και μας πίεσε μέχρι το τέλος.

Βασικοί άξονες της νίκης μας, ήταν ο Βασίλης Σπανούλης και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Είχαν και οι δύο πού καλή παρουσία, όπως νομίζω κι ο Νίκος Ζήσης, κι ας μην ήταν τόσο εύστοχος.

Παράλληλα κι ο Γιώργος Πρίντεζης έδωσε πνοή στην ομάδα όσο αγωνίστηκε και βοήθησε σε πολλούς τομείς.

Είναι πολύ σημαντικό που προκριθήκαμε από τώρα στον προημιτελικό γύρο. Εν όψει του νοκ άουτ αγώνα στα προημιτελικά και στα δύο παιχνίδια που απομένουν για την β’ φάση, θα είναι πολύτιμο για την Εθνική μας, να μην μικρύνει το rotation. Να παίζουν δηλαδή όλα τα παιδιά, ώστε να είναι ετοιμοπόλεμοι και να έχουν τον μέγιστο βαθμό ετοιμότητας αν γίνεται ακόμη και οι 12 παίκτες, ή τουλάχιστον, όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Όσον αφορά σε κάποια ερωτήματα που διατύπωσαν φίλοι αναγνώστες για τις ομάδες που μπορώ να ξεχωρίσω ως έκπληξη αλλά και για κάποιον προπονητή που μπορεί να ξεχωρίσει:

Πρώτον εγώ θεωρώ έκπληξη ότι η Σλοβενία παίζει τόσο ομαδικά, όπως έκπληξη θεωρώ και την παρουσία της Σερβίας.

Όσον αφορά στους προπονητές, έχουμε δει κάποια καινούργια πράγματα από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος έχει βάλει ορισμένα νέα και ενδιαφέροντα «Play’s» στο παιχνίδι της Σερβίας. Ασφαλώς πάρα πολύ καλός προπονητής είναι κι ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και το αποδεικνύει η έως τώρα πορεία της Τουρκίας.