Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Μετάλλιο τακτικής!

Θα ξεκινήσω σήμερα με συγχαρητήρια στην Εθνική μας ομάδα για την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. Είναι μεγάλη επιτυχία για το ελληνικό μπάσκετ και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτό.

Ήταν ένα παιχνίδι τακτικής και νίκησε η Εθνική μας η οποία είχε καλύτερη λογική από τη Σλοβενία. Παίξαμε πολύ καλή άμυνα τόσο μέσα στη ρακέτα όσο και εκτός αυτής, είχαμε πολύ καλές περιστροφές και φανήκαμε πολύ δυνατοί στο ριμπάουντ, που είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία σε αυτά τα ματς.

Ο Σοφοκλής ήταν καταπληκτικός, αυτή ήταν η καλύτερη βραδιά του. Ήταν κυρίαρχος και στις δύο ρακέτες, όχι μόνο επιθετικά, αλλά και στην άμυνα ενώ στα συν είναι ότι έβαλε και τις βολές αφού δεν είναι σταθερά εύστοχος από τη γραμμή του φάουλ.

Μολονότι δεν είχαμε σκορ από τον Σπανούλη, ο οποίος τράβηξε την Εθνική μας σε όλη τη διοργάνωση, βρήκαμε και ορισμένα κρίσιμα καλάθια από τον Φώτση.

Όλοι όμως έκαναν σπουδαία δουλειά, όπως για παράδειγμα ο Πρίντεζης. Γενικά στα τελευταία ματς του Ευρωμπάσκετ, ο Πρίντεζης έκανε αθόρυβη δουλειά, όπως έκανε κι ο Ζήσης ειδικά στην άμυνα. Το λέω αυτό για να μην βλέπουμε μόνο αυτούς που βάζουν πόντους.

Κι ο Καλάθης έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Όταν αποκτήσει μεγαλύτερη ωριμότητα και γνώση του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα είναι ένας πολύ καλός γκαρντ.

Οφείλω να σας ενημερώσω, τέλος, ότι δεν έγραψα τις σκέψεις μου χθες, μετά τον ημιτελικό με την Ισπανία, διότι την ώρα του αγώνα ταξιδεύαμε με την ομάδα μου τον Πανελλήνιο, στη Θεσσαλονίκη και δεν είχα τη δυνατότητα να τον παρακολουθήσω.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Μέταλλο νικητή

Το πιο σημαντικό σε έναν αγώνα είναι να παίρνεις το αποτέλεσμα, αυτό έχει σημασία, το γεγονός ότι η Εθνική μας ομάδα είναι πάλι στην τετράδα.

Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα με την Τουρκία και την πρόκριση της Εθνικής μας έπαιξε το γεγονός ότι μπήκαν τα μεγάλα σουτ. Ο Σπανούλης ήταν καταπληκτικός, έχει φοβερή ποιότητα και έφερε σε πέρας τα ηγετικά καθήκοντα που έχει αναλάβει. Αλλά κι Ζήσης βοήθησε σε άμυνα κι επίθεση, κι ο Φώτσης εξαιρετικός με μεγάλη συνδρομή και στα ριμπάουντ.

Δεν θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε παίκτες γιατί όλοι έχουν συμβολή στην επιτυχία, όλοι έπαιξαν καλά. Για παράδειγμα κι ο Πρίντεζης ήταν πολύ καλός στα καθήκοντά του.

Αλλά κερδίσαμε και χάρη στην άμυνά μας στην παράταση. Εκεί βοήθησαν τα χαμηλά σχήματα που χρησιμοποιήσαμε, σε μια βραδιά που η τακτική μας, ήταν καλή.

Γενικότερα η Εθνική μας προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα «μις ματς», τη διαφορά ύψους δηλαδή ορισμένων παικτών της έναντι αντιπάλων, ενώ οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν άμυνες ζώνης στα κρισιμότερα σημεία του αγώνα. Ειδικά στο τέλος, δεν αντιδράσαμε καλά με τα λάθη που κάναμε απέναντι στη ζώνη, αλλά αφού βάλαμε τα μεγάλα σουτ, δεν μας στοίχισαν τα λάθη.

Κι αυτό που μέτρησε επίσης, πλην της τακτικής, είναι το τσαγανό που έδειξε η Εθνική μας. Μολονότι ανανεώθηκε σημαντικά το έμψυχο δυναμικό της, αυτή η ομάδα έδειξε μέταλλο νικητή επιδεικνύοντας το κύριο χαρακτηριστικό των Ελλήνων αθλητών, την ψυχή, στοιχείο και είναι σήμα κατατεθέν του ελληνικού αθλητισμού και του μπάσκετ ειδικότερα.

Όσο για τον αυριανό αγώνα, τα λέει όλα το ότι είναι είναι ένα παιχνίδι που οδηγεί στον τελικό. Οι Ισπανοί έχουν ανακτήσει τον καλό τους εαυτό κι η ελληνική ομάδα θα πρέπει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να «προσγειωθεί» και να συγκεντρωθεί σε αυτό το παιχνίδι.

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Ριμπάουντ και χαμηλά ποσοστά

Πριν καν αρχίσει ο αγώνας της Ελλάδας με τη Γαλλία, θεωρούσα στοιχείο-κλειδί για την έκβασή του, τα ριμπάουντ. Δυστυχώς όμως ήμασταν πολύ κακοί, με αποτέλεσμα, όπως και στον αγώνα με τη Ρωσία, οι αντίπαλοί μας να έχουν ειδικά στο πρώτο ημίχρονο περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ από τα δικά μας αμυντικά.

Μόνο όταν χαλάρωσαν κάπως οι Γάλλοι πήραμε και κάποια ριμπάουντ. Επίσης σε αυτά τα δύο τελευταία μας παιχνίδια, δεν είμαστε ιδιαίτερα εύστοχοι και σε συνδυασμό με τις συνέπειες των ριμπάουντ ήλθαν οι δύο ήττες.

Το ευχάριστο για την Εθνική μας στον αγώνα με τη Γαλλία, ήταν πως όταν μπήκαν στο παρκέ παιδιά από τον πάγκο, της έδωσαν φρεσκάδα κι έδειξαν ότι μπορούμε να τους υπολογίζουμε στη συνέχεια, διότι βοήθησαν και την ομάδα να ανακάμψει.

Παράλληλα απέδωσε και το σχήμα στα γκαρντ με τον Καλάθη πλέι μέικερ και τον Σπανούλη στο «2». Ο Καλάθης άνοιξε τα ρήγματα, είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει κι έδωσε άλλον αέρα στον Σπανούλη.

Πάμε τώρα στο χιαστί παιχνίδι περιμένοντας τον αντίπαλό μας, και φυσικά ευελπιστούμε να συνεχίσουμε και να φτάσουμε ακόμη πιο ψηλά.

Σαν μια πρώτη εικόνα μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων αντιπάλων μας, έχω να πω τα εξής:

Η Τουρκία και η Σερβία είναι δύο πολύ δυνατά συγκροτήματα, που παίζουν εξαιρετική άμυνα κι είναι ιδιαίτερα δυνατές ομάδες σε αυτή τη διοργάνωση.

Η Ισπανία είναι μια παγκόσμια δύναμη του μπάσκετ και στα χιαστί σίγουρα θα παλέψει πολύ περισσότερο κι ίσως δείξει καλύτερη εικόνα από αυτήν στις δύο φάσεις των ομίλων.

Η Σλοβενία είναι πολύ δυνατός αντίπαλος, με παίκτες που έχουν καλή μπασκετική παιδεία κι έχουν δείξει πολύ καλά στοιχεία σε αυτό το τουρνουά.

Πριν απαντήσω σε άλλες ερωτήσεις θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για τυχόν καθυστέρηση στις απαντήσεις ή αν άφησα κάποιο ερώτημά σας αναπάντητο. Είναι οι υποχρεώσεις του Πανελλήνιου τέτοιες, αυτή την περίοδο, με διπλές προπονήσεις που έχω ελάχιστο χρόνο, και προσπαθώ όταν βρίσκω την ευκαιρία να βλέπω τα ματς του Ευρωμπάσκετ, είτε ζωντανά, είτε σε DVD.

Στον «Coach της εξέδρας» έχω να πω:

Από τώρα και εξής θα φανούν οι παίκτες που έχουν εκτός από την ποιότητα και την καρδιά που χρειάζεται σε αυτά τα ματς για υψηλού επιπέδου.

Φίλε, Σωτήρη συμφωνώ στα περισσότερα κομμάτια από αυτά που λες αλλά από την άλλη μην ξεχνάμε ότι το μπάσκετ είναι άθλημα που είναι μετράει πολύ η ψυχολογία. Έτσι, στο χιαστί ματς μπορεί κάποια ομάδα η οποία δεν είχε καλή απόδοση στους ομίλους να κάνει μια νίκη κι αυτόματα να ανέβει πάρα πολύ στο υπόλοιπο του τουρνουά όπου θα κριθούν και τα μετάλλια.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Οι άμυνες ζώνης στο κλειστό σκορ

Το βράδυ του Σαββάτου στην εκπομπή της ΕΡΤ για το Ευρωμπάσκετ, όπου με φιλοξένησαν, έλεγα ότι θα δούμε μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητές μας όταν θα παίξουμε εναντίον ζώνης και το σκορ θα είναι κλειστό.

Δυστυχώς επαληθεύτηκα, διότι η Ρωσία με τις ζώνες της έγινε η πρώτη ομάδα η οποία μας κερδίζει σε αυτή τη διοργάνωση.

Μέχρι στιγμής, όσοι είχαν δοκιμάσει την ζώνη ως όπλο για να μας αντιμετωπίσουν, το έκαναν όταν η διαφορά ήταν υπέρ μας και μάλιστα κοντά στους 20 πόντους.

Αυτό σημαίνει ότι η Εθνική μας θα πρέπει να ψάξει και να βρει τρόπους αναχαίτισης της ζώνης, ακόμη και σε βραδιές που δεν σουτάρει καλά από το τρίποντο, όπως με τη Ρωσία

Ασφαλώς μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα έπαιξαν τα ριμπάουντ. Ειδικά αυτά που διεκδικήθηκαν στην ελληνική ρακέτα. Διότι οι Ρώσοι πήραν στο πρώτο ημίχρονο περισσότερα επιθετικά από τα δικά μας αμυντικά κι έκαναν δεύτερες και τρίτες επιθέσεις.

Στο τέλος, ισορροπήσαμε και σε αυτόν τον τομέα, πήραμε κι εμείς πολλά επιθετικά ριμπάουντ κι από τα θετικά στοιχεία του ματς ήταν ότι δείξαμε χαρακτήρα όταν βρεθήκαμε στο -10, με λίγα λεπτά για τη λήξη.

Ο τελικός για την πρώτη θέση του ομίλου, βέβαια, είναι με τη Γαλλία, αλλά θα πρέπει να νικήσουμε για να αποφύγουμε τυχόν κατρακύλισμα μας και σε θέση κάτω από τη δεύτερη, αφού η Ρωσία έχει πιο εύκολο έργο στην τελευταία αγωνιστική κόντρα στα Σκόπια, κι αν εμείς χάσουμε από τη Γαλλία μας αφήνει τρίτους.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ:

Προς «Ανώνυμο» που θεωρεί λάθος ότι δεν παίζει στο «2» ο Σπανούλης με «1» τον Καλάθη:

Νομίζω ότι μπορεί να παίξει έτσι η Εθνική, είναι σωστή η σκέψη σου. Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος συμμετοχής του Σπανούλη δεν πρέπει να υπερβαίνει κάποια όρια ώστε να αντέξει και να βγάλει όλο το τουρνουά.

Προς Μπάμπη για το εάν είναι άδικο το σύστημα.

Εν μέρει συμφωνώ αλλά έτσι συμβαίνει πάντα. Ακόμη και στο πρωτάθλημα της Α1, όχι μόνο σε τόσο μικρές διοργανώσεις. Γιατί ακόμα και στην Α1 μπορεί να κάνεις μια καταπληκτική κανονική περίοδο αλλά μετά να χάσεις το πρώτο εντός έδρας ματς των πλέι οφ και να γκρεμιστεί ότι έχτιζες για μήνες!

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Πλησιάζοντας το χιαστί

Το βήμα για την «8άδα» του Ευρωμπάσκετ έγινε χθες από την Εθνική μας και πλέον αρχίζουμε να πλησιάζουμε το πολύ σημαντικό ματς στα χιαστί, τον νοκ άουτ προημιτελικό.

Αντιληφθήκαμε στο παιχνίδι με την Γερμανία, ότι ο βαθμός δυσκολίας των αγώνων είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της α’ φάσης.

Η Γερμανία αν και προηγήθηκε όλη κι όλη μια φορά, στην αρχή του αγώνα με 12-10, ήταν μια ιδιαίτερα σκληρή ομάδα, δεν επέτρεψε στην Εθνική μας να εξασφαλίσει νωρίτερα τη νίκη και μας πίεσε μέχρι το τέλος.

Βασικοί άξονες της νίκης μας, ήταν ο Βασίλης Σπανούλης και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Είχαν και οι δύο πού καλή παρουσία, όπως νομίζω κι ο Νίκος Ζήσης, κι ας μην ήταν τόσο εύστοχος.

Παράλληλα κι ο Γιώργος Πρίντεζης έδωσε πνοή στην ομάδα όσο αγωνίστηκε και βοήθησε σε πολλούς τομείς.

Είναι πολύ σημαντικό που προκριθήκαμε από τώρα στον προημιτελικό γύρο. Εν όψει του νοκ άουτ αγώνα στα προημιτελικά και στα δύο παιχνίδια που απομένουν για την β’ φάση, θα είναι πολύτιμο για την Εθνική μας, να μην μικρύνει το rotation. Να παίζουν δηλαδή όλα τα παιδιά, ώστε να είναι ετοιμοπόλεμοι και να έχουν τον μέγιστο βαθμό ετοιμότητας αν γίνεται ακόμη και οι 12 παίκτες, ή τουλάχιστον, όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Όσον αφορά σε κάποια ερωτήματα που διατύπωσαν φίλοι αναγνώστες για τις ομάδες που μπορώ να ξεχωρίσω ως έκπληξη αλλά και για κάποιον προπονητή που μπορεί να ξεχωρίσει:

Πρώτον εγώ θεωρώ έκπληξη ότι η Σλοβενία παίζει τόσο ομαδικά, όπως έκπληξη θεωρώ και την παρουσία της Σερβίας.

Όσον αφορά στους προπονητές, έχουμε δει κάποια καινούργια πράγματα από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος έχει βάλει ορισμένα νέα και ενδιαφέροντα «Plays» στο παιχνίδι της Σερβίας. Ασφαλώς πάρα πολύ καλός προπονητής είναι κι ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και το αποδεικνύει η έως τώρα πορεία της Τουρκίας.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Ο καλύτερος επίλογος της α' φάσης

Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ολοκληρώθηκε για την Εθνική μας ομάδα η α’ φάση του Ευρωμπάσκετ.

Θα πρέπει να σας πω ότι παρακολούθησα σε απευθείας μετάδοση το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα μας με το Ισραήλ, και είδα αργότερα το πρώτο ημίχρονο, διότι εκείνη την ώρα τελείωνε το φιλικό της ομάδας μου, του Πανελλήνιου με το Μαρούσι.

Με χαρά, όμως, διαπίστωσα ότι η Εθνική μας για μια ακόμη φορά μας άφησε όλους ικανοποιημένους με την εμφάνισή της αλλά και με την αποτελεσματικότητά της, αφού κλείνει τον πρώτο κύκλο της διοργάνωσης αήττητη, κι όπως με πληροφόρησαν από το αθλητικό τμήμα του in.gr, που έχουν άμεση πρόσβαση στα στατιστικά, με την καλύτερη επίθεση του Ευρωμπάσκετ έως τώρα και την μοναδική «100άρα» της α’ φάσης!

Αυτό ασφαλώς από μόνο του είναι ένα εντυπωσιακό στοιχείο, αν και στον αγώνα με το Ισραήλ, δεν υπήρχε βαθμολογικό ενδιαφέρον, γεγονός το οποίο συνέβαλε να γίνει ένα πιο ανοιχτό παιχνίδι με γρήγορο ρυθμό και ψηλό σκορ.

Από την αρχή του ματς διαπιστώσαμε ότι έχοντας εξασφαλίσει από χθες την πρόκριση και την μεταφορά των 2 νικών στην β’ φάση, η Εθνική μας είχε τη δυνατότητα να μοιράσει το χρόνο συμμετοχής σε όλα τα παιδιά, να ξεκουραστούν πάλι κάποια βασικά γρανάζια όπως ο Μπουρούσης που δεν αγωνίστηκε, ή ο Σπανούλης με τον Ζήση και να μπουν ακόμη περισσότερο στο πνεύμα και σε αγωνιστική ετοιμότητα ο Καϊμακόγλου, κι ο Γλυνιαδάκης όπως κι οι υπόλοιποι καινούργιοι παίκτες.

Ξεχωριστά θα μιλήσω για τον Καλαμπόκη, που πάλι (όπως στον αγώνα με τα Σκόπια) είχε το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής και ακόμη πιο ενεργό ρόλο ενώ ξεκίνησε στην πεντάδα μαζί με τον Καϊμακόγλου.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Εθνική μας είχε ορισμένα εξαιρετικά διαστήματα σε άμυνα κι επίθεση, πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε, έκανε τα πειράματα που χρειάζεται εν όψει της β’ φάσης και πάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την επόμενη τριάδα αγώνων.

Το είπα και χθες, ότι κάθε βραδιά που περνάει και η Εθνική μας κερδίζει, ανεβαίνει η ψυχολογία όλων, δυναμώνει η ομάδα σαν σύνολο και όλοι οι παίκτες βρίσκουν σιγά-σιγά τους ρόλους τους. Λεπτομέρεια, που είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντική για τα πολύ δύσκολα παιχνίδια που έρχονται.

Για μια ακόμη φορά, επιτρέψτε μου να συγχαρώ τον προπονητή, το επιτελείο και τους παίκτες της Εθνικής μας για την προσπάθειά τους και τις έως τώρα επιτυχίες τους και να τους ευχηθώ καλή συνέχεια.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Κάθε βράδυ και πιο δυνατοί

Για ένα ακόμη βράδυ, το δεύτερο συνεχόμενο έχουμε πολύ ευχάριστα συναισθήματα αφού η Εθνική μας ομάδα νίκησε και την Κροατία.

Κατ’ αρχάς, να συγχαρώ τον προπονητή, το επιτελείο του και τους παίκτες για το θετικό ξεκίνημα της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ.

Επειδή είμαστε μια νέα ομάδα, με αρκετούς νεαρούς αλλά και καινούργιους παίκτες, θεωρώ ότι αυτές οι νίκες θα μας βοηθήσουν πάρα πολύ για τη συνέχεια. Αυτές οι νίκες συμβάλλουν πάρα πολύ στην ψυχολογία, χτίζουν μια νέα ομάδα, όπως η δική μας και σφυρηλατούν το πνεύμα του νικητή που χρειάζεται να έχεις σε τέτοιες διοργανώσεις με βάθος.

Συνεπώς περιμένω και στη συνέχεια να δυναμώσουμε ακόμη περισσότερο, να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε όλους τους αγώνες με τη σοβαρότητα που μας διακρίνει έως τώρα.

Όσον αφορά στα τεχνικά σημεία του αγώνα με την Κροατία, η Εθνική μας εκμεταλλεύτηκε άριστα τη μεγάλη αδυναμία των αντιπάλων μας.

Επειδή οι ψηλοί τους, ακόμη και τα «4άρια» τους είναι βαριά, στήσαμε τα Pick nroll ώστε να εκμεταλλευτούμε τους δικούς μας ευκίνητους ψηλούς.

Όποτε δεν συνέβαινε αυτό, απλά παίζαμε «post up» τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη που συνέβαλε στο καλό μας ξεκίνημα.

Παράλληλα, στην άμυνα κλείσαμε καλά τη ρακέτα μας, δεν επιτρέψαμε στους δικούς τους ψηλούς να δράσουνε κοντά στο καλάθι κι ενώ γνωρίζαμε καλά ότι επίσης τα τεσσάρια τους δεν είναι συνεπείς σκόρερ από τα 6.25μ.

Βρήκαμε πολλές λύσεις, πολλές ευκαιρίες που τις εκμεταλλευτήκαμε αφού ήμασταν και πολύ εύστοχοι, και από το ημίχρονο χτίσαμε μια πολύ μεγάλη διαφορά.

Ασφαλώς με ομάδες όμως η Κροατία, δεν μπορείς να παίξεις σε τόσο υψηλό επίπεδο επί 40 λεπτά κι ο αντίπαλός σου να κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Για αυτό και στο δεύτερο μισό του αγώνα, όπου μειώθηκαν και τα ποσοστά μας, οι Κροάτες έκαναν τη δική τους αντεπίθεση.

Η Εθνική μας, όμως, έδειξε ωριμότητα, δεν πανικοβλήθηκε και παρά την πίεση που δεχτήκαμε κρατήσαμε μια πολύτιμη νίκη.

Θα ήθελα να σταθώ στον Βασίλη Σπανούλη, για την οργάνωση του παιχνιδιού και την ευθύνη για την κυκλοφορία της μπάλας, όπως φυσικά και για τους 5 πόντους που πέτυχε όταν οι Κροάτες μείωσαν στους έξι.

Στον Γιάννη Μπουρούση που έκανε ένα φοβερό πρώτο ημίχρονο αλλά και στον Γιάννη Καλαμπόκη που στην πρώτη του παρουσία στην Εθνική, έδειξε ότι μπορεί να ανταπεξέλθει και να συνδράμει στην προσπάθεια της περιφερειακής μας γραμμής.

Είναι και μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα ενός φίλου, στο χθεσινό σχόλιο, για το εάν η Εθνική μπορεί να βγάλει το τουρνουά με τέσσερα γκαρντ, αν και θεωρώ ότι κάθε βράδυ θα είναι ένα καινούργιο ματς που οι τέσσερις περιφερειακοί μας θα πρέπει να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια ώστε να αντέχουν στην πίεση των αντιπάλων και την επιβάρυνση από τους συνεχόμενους αγώνες.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Ήταν ζήτημα σοβαρότητας

Εάν αποδεχτούμε εκ των προτέρων ότι η διαφορά ποιότητας μεταξύ της Εθνικής μας ομάδας και εκείνης των Σκοπίων είναι μεγάλη, αν όχι τεράστια, τότε το κριτήριο για την έκβαση του εναρκτήριου μας αγώνα στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας ήταν η σοβαρότητα.

Από τις πρώτες κι όλας φάσεις του αγώνα οι διεθνείς μας έδειξαν ότι δεν υποτιμούν τον αντίπαλό τους, ήταν προσηλωμένοι στο στόχο τους, στο παιχνίδι που τους είχε υποδείξει ο προπονητής.

Το πρώτο στοιχείο του παιχνιδιού μας που έγειρε τόσο νωρίς την πλάστιγγα ήταν η άμυνα. Κυρίως μέσα στη ρακέτα, όπου οι αντίπαλοί μας είχαν μηδέν αποτελεσματικότητα κι αναγκάζονταν να σουτάρουν συνεχώς από το τρίποντο. Μολονότι ήταν εύστοχοι (μόνο στην πρώτη περίοδο) η Εθνική μας δεν άλλαξε λογική, δεν πανικοβλήθηκε κι έχτισε από νωρίς μια διαφορά.

Το δεύτερο σημαντικό κομμάτι ήταν η διάρκεια σε αυτή την απόδοση. Καλή επιθετική λειτουργία, ελάχιστα λάθη, εμμονή στην άμυνα.

Νομίζω ότι η επιτυχία της Εθνικής μας είναι που κατόρθωσε να τελειώσει από το ημίχρονο την υπόθεση νίκη, σε αγώνα-παγίδα στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν λογικό να πέσει λίγο ο ρυθμός, ακόμη κι ο βαθμός συγκέντρωσης από τη στιγμή που η διαφορά είχε φτάσει και στους 34 πόντους

Οι παίκτες έπαιξαν ακόμη πιο ελεύθερα κι η τεράστια απόσταση που χώριζε τις δύο ομάδες, επέτρεπε ακόμη και λίγο πιο παρακινδυνευμένες προσπάθειες, ίσως και στο βωμό του θεάματος.

Η ουσία είναι ότι ο νέος ομοσπονδιακός προπονητής, Γιόνας Καζλάουσκας, είχε την ευκαιρία να δώσει χρόνο συμμετοχής σε όλους, και να βοηθήσει τα δύο βασικά μας γκαρντ, Σπανούλη και Ζήση εν όψει της συνέχειας. Δεν χρειάστηκε να παίξουν πολύ, τουλάχιστον όσο θα χρειαστεί στους επόμενους αγώνες, δοκίμασε πρόσωπα και πράγματα που θα είναι χρήσιμα για τη συνέχεια.

Ασφαλώς ο επόμενος αγώνας της Εθνικής μας, με την Κροατία, είναι πολύ πιο δύσκολος. Είναι τελείως διαφορετικός, απέναντι σε πλήρη και ποιοτική ομάδα, με πολλές παραστάσεις και αρκετές φιλοδοξίες.

Ελπίζω να συνεχίσουμε με νίκη, γιατί τη χρειαζόμαστε και για την επόμενη φάση όπου θα μεταφέρουμε τους βαθμούς μας και θα διεκδικήσουμε την καλύτερη δυνατή θέση εν όψει τον νοκ άουτ χιαστί αγώνων.

Εύχομαι λοιπόν, ολόψυχα, καλή επιτυχία στον προπονητή, το επιτελείο του και τους παίκτες της Εθνικής μας ομάδας.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ

Φίλες και φίλοι γεια σας.

Με χαρά αποδέχτηκα την πρόταση του αθλητικού τμήματος του in.gr να μοιράζομαι σκέψεις και απόψεις για το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, στο οποίο θα λάβει μέρος η Εθνική μας ομάδα, με σκοπό μια ακόμη διάκριση.

Από τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου και δοθείσης κάθε ευκαιρίας, σε τακτά χρονικά διαστήματα στη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ, θα δημοσιοποιώ σε αυτό το Blog την τοποθέτησή μου για τους αγώνες της επίσημης αγαπημένης όλων των Ελλήνων, αλλά και εάν χρειαστεί, θα συζητάμε γενικά για τη διοργάνωση, την εμφάνιση των υπολοίπων ομάδων, ειδικά όσο προχωρά το Ευρωμπάσκετ.

Ως εισαγωγή, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχές μου για καλή επιτυχία στον προπονητή, το επιτελείο του, τους παίκτες και τα μέλη της Εθνικής μας ομάδας.

Η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση στο μπάσκετ, κι εκτιμώ ότι δικαίως το θεωρούμε Εθνικό μας σπορ και ευελπιστούμε σε μια ακόμη λαμπρή πορεία.

Ασφαλώς η φετινή Εθνική ομάδα, έχει διαφορές με την Εθνική που μας έφερε τις επιτυχίες από το 2005 κι έπειτα. Θεωρώ ότι ίσως διανύουμε ένα μεταβατικό στάδιο και οι απουσίες μεγάλων παικτών μας δίνουν τη δυνατότητα να βάλουμε στο πνεύμα της Εθνικής νέα παιδιά και να αναδείξουμε περισσότερο το ρόλο ορισμένων παικτών που έχουν πιο πολλές παρουσίες και καλούνται πλέον να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος του φορτίου.

Νομίζω ότι η διάκριση σε αυτή τη διοργάνωση ίσως να προϋποθέτει και λίγη τύχη, για όλες τις ομάδες,, θα είναι δηλαδή και θέμα μέρας.

Αναγνωρίζοντας ότι το επίπεδο είναι πολύ υψηλό παρά τις αρκετές απουσίες, περιμένω ένα πολύ ανταγωνιστικό τουρνουά.

H μόνη πρόβλεψη που μπορώ να κάνω, αφορά στο μεγάλο φαβορί την Ισπανία, μολονότι δεν έχει κατακτήσει ποτέ χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ.